Sao Vincente is mijn thuishaven

14-12-2018 | 16:19

Rosalie Melo (41) woont in Rotterdam, werkt als transaction processing officer bij een vermogensbeheerder in Den Haag en komt van Sao Vicente, Kaapverdië. Elke week zit ze stipt klaar voor Helemaal het Einde! Omdat ze dan even ‘haar eiland’ kan zien. Toen het initiatief van The Hike voorbijkwam in het programma dacht ze meteen: "Wat gaaf, een sponsorloop voor Kaapverdië, op het eiland zelf! Wat een mooi initiatief voor de arme kinderen daar!”

Waarom The Hike?

Rosalie: “Vooral toen ik me erin verdiepte, besloot ik al snel dat ik mee wilde doen met The Hike! Goed om te zien dat SOS Kinderdorpen heel zichtbaar iets voor Kaapverdië doet. Het eiland met twee gezichten. Het lijkt me ook echt fantastisch om daar te gaan lopen. Ben enorm benieuwd naar de route ook. Ik kan niet wachten om daar weer de zonsondergang te ervaren. Mijn goede vriendin Marjanne kon ik overhalen om mee te doen. Nu ook zij eindelijk hoorde dat ze vrij kon nemen, kan ik haar op een heel bijzondere manier het eiland laten zien. We proberen elk weekend een flink aantal kilometers te wandelen voor onze training.

Enkeltje Nederland

Mijn moeder was lerares en kreeg mij al op jonge leeftijd. Zij zag toen al dat er niet echt een goede toekomst mogelijk was op Kaapverdië voor ons tweeën. Mijn ouders waren toen al uit elkaar. Al hadden wij het relatief goed, achter ons was een krottenwijk waar mijn klasgenootjes en vriendinnetjes woonden. Mijn moeder woonde nog bij haar ouders thuis en besloot om economische redenen eerst naar Portugal en later naar Nederland te verhuizen. Ik bleef bij mijn grootouders achter en op mijn twaalfde gingen wij mijn moeder achterna. We kwamen aan in Rotterdam in de winter. Ik vond de overgang vreselijk! Hier in Nederland vond ik het donker, koud en voelde me opgesloten. De meeste tijd brachten we toen binnenshuis door.

Het nieuwe jaar start na Carnaval!

De afgelopen tien jaar ga ik elk jaar terug. Voor mij is het onmisbaar na een drukke periode op het werk. Het begon in februari 2007. Toen was ik voor het eerst samen met mijn moeder op Sao Vicente ten tijde van het carnaval. Vanaf dat moment ben ik geïnfecteerd met het carnavalvirus! Iedereen op het eiland is dan dagenlang één! Of je nu arm of rijk bent, carnaval brengt iedereen bij elkaar. Mensen met dure outfits (van 100-300 euro) dansen en drinken samen met feestvierders in een outfit van een tientje. Gezamenlijk hebben ze één doel en dat is de beste carnavalsgroep van het eiland te worden.

Gewoon doen en vragen!

Het werven gaat heel goed! Heel bijzonder om te merken, vind ik dat je juist van de mensen van wie je het minste verwacht, het meeste gedoneerd krijgt. Een collega die wegging, wilde geen afscheidsborrel en besloot in plaats daarvan dat geld te doneren aan onze sponsorloop. Dat is toch hartverwarmend! Of mijn bootcampinstructeur die mijn maandelijkse contributie ook doneerde voor onze actie. Mijn tips: zet een berichtje op intranet of het social netwerk van het bedrijf waar je werkt. En gebruik de doneerbox! Mijn moeder is met The Hike doneerbox in de kantine van haar werk rondgegaan. Niemand durfde haar natuurlijk te weigeren :-)!”